یاد امام زمان علیه السلام

 

اگر کسی امام زمان علیه السلام را شناخت دیگر یادش را از خاطر نخواهد برد.

اگر کسی مهربانی های او را دید دیگر فراموشش نخواهد کرد.

اگر کسی احساس انس با امام زمان علیه السلام کرد آنگاه همیشه به یادش خواهد بود.

راستی میشود مگر کسی که پدرش را برادرش را دوست مشفق و دلسوزش را از یاد نمی برد امام زمانش را به فراموشی بسپارد؟

حق کدامین پدر افزون تر از حقوق امام زمان علیه السلام است؟

کدام برادر مهربان تر از او است؟

دلسوزی چه دوستی بیشتر از دلسوزی ها و محبت های او است؟

ایشان خود خطاب به شیعیانش فرمودند:

" ما در مراعات حال شما کوتاهی نمیکنیم و یادتان را از خاطر نمیبریم."

وقتی او که ذخیره همه هستی ثمره ی همه ی رسالت ها منبع همه ی کمالات سر چشمه ی همه ی خیرات و جلوه گاه همه ی نیکویی ها و زیبایی ها است یاد شیعیان را از خاطر نمیبرد آیا رواست فراموشی آنان نسبت به آن امام مهربان !؟

که می فرمایند:

" اگر یاد او نبود بلاهای سخت بر شیعیان فرود می آمد و دشمنان آنان را نابود می کردند."

این که او به یاد شیعیانش بود و برای شان دعا  کرد و در فتنه های بنیان سوز دوره غیبت عنایت خویش را از آنان دریغ نداشت باعث استقرار و استمرار حیات ایشان بود آیا رواست غفلت آنان از او و حقوق آن بزرگوار؟!