تعظيم و تكريم شب و روز نيمه ي شعبان به خصوص شب آن

 

 

تكليف يعدي تعظيم و تكريم شب و روز نيمه ي شعبان به خصوص شب آن و انجام اعمال مخصوص آن است .اين شب به منزله ي شب قدر بوده . حائز اهميت بسياري است و از ازمنه ي مخصوص و منسوب به آن حضرت است .

 

امام باقر عليه السلام در فضيلت اين شب مي فرمايند:

" آن شب بعد از ليله الرغائب افضل شب هاست .در آن شب خداوند فضل خود را به بندگان عطا مي فرمايد و آن ها را به من وكرم خود مي آمرزد پس در آن شب در تقرب جستن به سوي خداي تعالي سعي و كوشش كنيد پس به درستي كه آن شبي است كه خدا به ذات مقدس خود قسم ياد فرموده كه سائلي را از درگاه خود دست خالي بر نگرداند مادامي كه سوال و طلب معصيت نكند و ان شب شبي است كه حق تعالي آن را از براي ما قرار داده است به مقابل آن كه شب قدر را براي پيغمبر ما قرار داد پس در دعا وثناي بر خداي تعالي كوشش كنيد."

 

از جمله فضايل و موجبات شرف و برتري اين شب بر ديگر شب ها و زمان ها ولادت با سعادت حضرت ولي عصر –ارواحنا له الفداء – در سحر اين شب است.

اعمال مخصوص اين شب و روز مبارك در كتب ادعيه آمده است كه بايد مورد توجه شديد مومنين و مورد عمل آنان قرار گيرند به ويژه احيا و شب زنده داري و انجام نماز ها دعاها و زيارت هايي كه روايت شده اند.

 

پامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله وسلم فرمودند :

" از نشانه هاي مهدي عليه السلام

سختگيري در برخورد با كارگزارا بخشندگي مال مهرباني و رحمت با تهيدستان است.

 

امام حسين عليه السلام فرمودند :

" صاحب الامر شمشيرش را به مدت هشت ماه بر شانه خويش مي گذارد( و به نبردي پيوسته مي پردارزد.)* "

 

امام صادق عليه السلام فرمودند:

" دانش 27 قسمت است .تمامي آنچه پيامبران آورده اند دو قسمت استن و مردم تا كنون بيش از دو قسمت را نشناخته اند چن قائم بپاي خيزد 25 قسمت ديگر را بيرون آورد و در ميان مردم بپراكند."

 

امام باقر عليه السلام فرمودند:

" چون قائم آل محمد صلي الله عليه و آله وسلم قيام نمايد خيمه هايي بر پاي دارد تا افرادي قرآن را آنگونه كه خداي نازل فرموده است به مردم بياموزند."

 

امام باقر عليه السلام فرمودند:

" چون قائم ما بپاي خيزد به طور مساوي تقسيم مي كند و در ميان خلق خدا –با نيك وبد- به عدالت رفتار مي نمايد."

 

 

 

بينوايم نواي من مهدي است

دردمندم دواي من مهدي است

من غريبم در اين زمان ولي

مونس و آشناي من مهدي است

گرچه از داغ هجر مي سوزم

راضيم جون شفاي من مهدي است

گه به يادش ز خواب بر خيزم

نيمه ي شب دعاي من مهدي است

من نخواهم بهشت بي مهدي

جنت با صفاي من مهدي است

در  دم مرگ با ولايت او

آخرين حرف ناي من مهدي است

چون قيامت ز خاك برخيزم

اندر آنجا نداي من مهدي است

آن كه در روز حشر مي بخشد

از عنايت خطاي من مهدي است

 

 

 

 

مولایم سرورم آقایم

 

میلادت مبارک